พฤหัสที่ผ่านมาไปงานไทยเที่ยวไทยที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์มาครับ
ไปวันแรกนึกว่าจะโล่ง ที่ไหนได้ เอารถเข้าศูนย์ฯ ไม่ได้ ก็นึกว่าคนเยอะมาก ท้ายสุดมารู้คำตอบว่า “พนักงานโรงงานยาสูบประท้วง” .. เฮ้อ เบื่อคำนี้ที่สุด
เมื่อมีการประท้วง ก็มีการปิดพื้นที่จอดรถ และก็ทำให้คนที่ไปเที่ยวชมงานเดือนร้อนไปทั่วเพราะไม่มีที่จอดรถ
ยอมรับว่า เคืองเล็กน้อยครับ แต่ก็พอรับได้ — ส่วนเรื่องที่ไม่อยากจะรับและคิดว่าเกินไปก็คือ บรรดาผู้มีอันจะกินซึ่งขับรถไปเที่ยวงานนั้น พอไม่มีที่จอดรถ ก็ดันจอดมันซะข้างถนนรัชดา-พระราม 3 .. เลนเดียวไม่พอ มันต้องสองเลนครับ เห็นแล้วหงุดหงิดจริงๆ
เห็นบางคนจอดรถเสร็จ ก็มาบ่นว่าจะประท้วงกันทำไม — ก็รู้ว่าคุณเดือดร้อน แต่คิดบ้างมั้ยครับว่า การกระทำที่คุณเพิ่งจะเลือกทำเมื่อตัวเองเดือดร้อนนั้น .. ก็ทำให้คนอื่นเดือดร้อนด้วยเหมือนกัน
ฝั่งตรงกันข้ามมีที่จอดรถของ MRT ผมก็เข้าไปจอดตรงนั้น โดนค่าจอดรถไป 80 บาท แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าต้องไปจอดข้างถนน สร้างความรำคาญและกีดขวางการจราจรบนถนนให้รบกวนคนอื่น .. ใครผ่านไปแถวนั้นน่าจะพอทราบดีว่า ช่วงเย็นรถติดขนาดไหน ยิ่งวันธรรมดาด้วยแล้ว สาหัสทีเดียว
เย็นวันพฤหัส จอดรถซ้อนคันกัน 2 เลน บนถนนรัชดา-พระราม 3 — คิดได้ยังไง??
ความเดือดร้อน ที่นำไปสู่ "ความเดือดร้อน"
ขอบคุณครับสำหรับแนวคิดดี ๆ ที่เป็นห่วงเป็นใยคนรอบข้าง ไม่ต่อสู้ความเลวร้ายด้วยความเลวร้ายกว่า
ขอบคุณอีกครั้งจากใจ
K. เอ:
ผมชอบแฮะคำนี้ คมกว่าอีก “ไม่ต่อสู้กับความเลวร้าย ด้วยความเลวร้ายกว่า” — ขอบคุณครับ
ไม่เคยพบเจอเลยครับ นั่งแต่รถไฟฟ้าใต้ดินไปตลอด
พึ่งรู้ว่าพวกคนมีอันจะกินเขาทำกันแบบนี้
K. Bee:
ไปมั้ยเนี่ย? Commart ครั้งนี้?
น่าจะไปแหละครับ ไปเดินซื้อของนิดหน่อย อิอิ
ก็อีกแหละครับ บางคนขับรถยนต์ราคาเป็นล้าน
แต่วินัยและจรรยาบรรณในการใช้รถใช้ถนนต่ำมาก
ผมเคยเจอที่พิษณุโลก ขับรถตามหลัง เบนซ์ 320
อยู่ดีๆจอดเฉย เลย ผมมองไปที่ไหนได้ ลงไปซื้อก๋วยเตี๋ยวข้างทาง
และก็จอดแช่อยู่อย่างนั้น รถตามหลังผมติดกันระนาว จะแซงก็ไม่ไ้ด้เพราะถนนมี
แค่ 2 เลน รถวิ่งสวนตลอด สักพักมีลุงขับรถตุ๊กๆลงไปชี้หน้าต่อว่าคนขับ
ถึงได้ออกครับ เห็นแก่ตัวได้สุดใจจริงๆครับ